Amersfoort
0616946704
coach [at] marjolijnpeters.nl

Nancy heeft last van een terugkerend symptoom, dat het dagelijkse leven flink beïnvloedt.

Ze raakt het zicht kwijt in beide ogen. 

Eerste stap

Tijdens het voorgesprek wordt duidelijk hoeveel moeite Nancy heeft om bij haar gevoel te komen. Ze vertelt veel, maar doet dat vanuit de ratio. Contact maken met het gevoel is duidelijk heel erg spannend. Als ik haar vertel dat dat een opvallend patroon is en dat het patroon haar beschermt tegen pijn uit het verleden dan kijkt ze me indringend aan. Ze begrijpt het wel, maar voelt het nog niet. Ze vindt het duidelijk fijn om te horen dat het overlevingsmechanisme, want dat is het, er mag zijn. Dat het al die jaren een functie heeft gehad en dat het haar tot hier heeft gebracht. Alleen is het nu een grote storende factor in haar leven geworden die haar belemmert in haar dagelijkse leven. 

Nancy heeft hulp nodig bij het formuleren van haar vraag. Als ik haar voorstel om haar symptoom op te stellen dan zucht ze diep. Kan dat ook? Dat wist ik niet. Ja, dat lijkt me goed om te doen.

Op onderzoek

Nancy stelt haar symptoom op, in twee delen, ze kiest dan ook twee representanten. Zodra de representanten geplaatst zijn kiest ze haar eigen positie in de opstelling.

Terwijl Nancy naar symptoom 1 kijkt, staat symptoom 2 schuin naast haar, naar haar te kijken. In de kring is iemand die heel duidelijk in een rol terecht is gekomen. Nancy geeft aan dat diegene ook in de opstelling hoort te staan. Deze onbekende persoon schuift de stoel iets opzij en zegt; “Ik ben op mijn plek” en blijft zitten. Er gaat een pijnlijke energie van uit, die een negatieve sfeer oproept en Nancy duidelijk beïnvloedt. Het leidt haar af van dat waar ze mee bezig was.

De symptomen voelen dit en vragen aandacht van Nancy. Na enkele bewegingen en gesproken woorden gaat Nancy samen met symptoom 1 op de grond zitten. Ze kijken naar een plek zo’n meter of drie voor ze, daar ligt een kind. Symptoom 2 staat achter Nancy en symptoom 1 en voelt. Voelt het goed wat ze doen? Gaat het niet te snel? Kan ik er bij blijven of haak ik af? Wanneer haak ik af?

Nancy en symptoom 1 hebben weinig woorden nodig. Op energetisch niveau gebeurt er heel veel. Symptoom 1 helpt Nancy bij haar onderbuikgevoel te blijven. Symptoom 2 voelt of het klopt wat er gebeurt. Nancy en symptoom 1 kunnen meer naar het kind toeschuiven als Nancy bij haar onderbuik gevoel is en blijft. Zodra ze van haar onderbuikgevoel wordt afgeleid door “Ik ben op mijn plek” dan ‘schiet’ ze weer in de ratio en dan is ze het contact met symptoom 1 kwijt. 

Aan het einde van de opstelling blijkt dat Nancy en symptoom 1 onderweg waren naar haar innerlijke kind. Symptoom 2 heeft heel helder de grenzen bewaakt en het tempo aangegeven. “Ik ben op mijn plek” is een stoorzender uit de omgeving van Nancy, het is geen deel van Nancy zelf.

Het resultaat

De partner van Nancy herkent het beeld helemaal en kan ook al aangeven wie zij ziet in “Ik ben op mijn plek”. Nancy ziet er duidelijk rustiger uit. Ze snapt het nog niet helemaal, maar ze voelt dat het klopt en ze voelt zich rustiger.

WOWcoaching & opstellingen
Mookhof 3, 3826KB AMERSFOORT
0616946704 | coach [at] marjolijnpeters.nl
Ook te volgen op Facebook

Copyright © 2007